تپش سایه ی دوست

خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند و دست منبسط نور روی شانه ی آنهاست...

خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند و دست منبسط نور روی شانه ی آنهاست...

تپش سایه ی دوست

- خیال می کنم دچار آن رگ پنهان رنگ ها هستی
-دچار یعنی
- عاشق
-و فکر کن که چه تنهاست اگر که ماهی کوچک، دچار آبی دریای بی کران باشد.

-نه، وصل ممکن نیست، همیشه فاصله ای است
دچار باید بود
وگرنه زمزمه ی حیرت میان دو حرف حرام خواهد شد
وعشق
سفربه روشنی اهتزاز خلوت هاست
و صدای فاصله هاست...

وحمد وسپاس از آن پروردگار عشق است
سلام برمعشوق...سلام بر عاشق ...و سلام بر عشق
بسم رب الحسین

پیام های کوتاه

معلمی، شغل انبیاست...

یا قادر...

 

حالا من یک معلم شده ام، بهترین شغل برای یک زن البته بعد ازخانه داری،...

خیلی دوست دارم که ازهمه لحاظ معلم خوبی باشم و این نیازمند سعی وتلاش و مطالعه فراوان میباشد، تا الگوی خوبی برای بچه ها باشم. ان شاالله

 

پ.ن:از خدای خوبم و پیامبر مهربانی ها میخواهم که در این راه کمکم کنند همینطور که تا به این روز نیز من و تنها نگذاشتند...

یا حق...

خودی!

 که به دردِ خدا نخورد،

بی خود است...

یــــَمن

به نام خدای شیعیان...


این روزها...

صدای تیر و تفنگ، لالایی شب های کودکان یمن است...

صدای مرگ، مهمان هر شب یمن است...

صدای بمب ها، مهمان گوش های پیران و جوانان و کودکان یمن است...

به جرم شیعه بودن!

به جرم حق خواهی!

به جرم دموکراسی!

یمن، خاک من و تو نیست!؟ اما اسلام مرز نمی شناسد،هرکجا شیعیان هستند، مرز اسلام آنجاست.

یمن خاک اسلام هست، پس خاک من و تو هم هست، من و تو شیعه...

شاید دستِ مان به یمن نرسد؛ اما مشت هایِ گره کرده مان، صدای حق خواهی مان، به یقین دوایی ست برای درد های دلشان...


پ.ن:

1- کاش برسد روزی که یَمن به یُمن قدم هایت، امن شود...ان شاالله

2-تجمع دانشگاه اصفهان،در حمایت از مردم مظلوم یمن، 29 اردیبهشت ساعت12، سه راه زبان

منتظرتان هستیم!



شــبـــِ دلدادگــان

بسم الله...


دل داده ایم به این شبـــــ

چیز زیــادی نمی خواهیــم، خدایـــا!

فقط امــــامـــِ مان را

فقــط ...

ما خیـــلی ســـال است یتیم هستیم، خیلـــــی!



پ.ن:  "یا من ارجوه لکل خیر"

بقیـت الله خیر لکم ان کنتم مومنین...

مهمان باش...

شیفته ی وجود حق ، حاج آقا دولابی می فرمایند :


در دنیا اگر خودت را مهمان حساب کنی و حق تعالی را میزبان ، همه غصه ها می رود . چون هزار غصه به دل میزبان است که دل میهمان از یکی از 

آنها خبر ندارد . هزار غم به دل صاحبخانه است که یکی به دل مهمان راه ندارد . در زندگی خودت را میهمان خدا بدان تا راحت شوی . اگر در میهمانی 

یک شب بلایی به تو رسید شلوغ نکن و آبروی صاحبخانه را حفظ کن .