لهو و لعب

                                 

                                                         

                                  وما هذه الحیاه الدنیا الا لهو ولعب 

                                    وان الدار الآخره لهی الحیوان

                                          لوکانوا یعلمون¹

1:سوره عنکبوت، آیه64

پی نوشت:

در مسخره های زندگی، چقدر این آیه رادوست دارم،چقدر آرام میشوم...

تقدیم به کسانی که در گیرودار زندگی منتظرند،تا خدا آنها را آرام کند.

اراده!!!

به عنایت نظری کن که من دلشده را /  نرود بی مدد لطف تو کاری پیش

چقدر بایداراده داشت، چقدر باید مصمم بود...

کاش!

کسی مثل من نباشد...

کاش!

پی نوشت:

خدایا!

اذن بده کار کنم برایت ...

بازم مگردان!

چله ی نجات...

به نام خدای حسین!

السلام علیک یا اباعبدالله(ع)

این روزها زمزمه ی هرکس، خبر از آمدن محرم است، خبر چله ی حسینی گرفتن، چله ی زیارت عاشورا.

میگویند نذر کنید چهل صباح به آقا سلام دهید،برای محرم آماده شوید وحاجت بگیرید...

باخود فکرکردم!

گفتم باشد،ان شاءالله چله میگیرم، چهل صباح به مولایم سلام میدهم وقاتلان ودشمنانش را لعن میکنم که خدایا سوز دل واشک چشمانم را برای حسین زیاد کنی.

اما

یااباعبدالله،با اجازه شما یک نیت دیگر هم کردم ولی هیچ نمیخواهم فقط... 

نیت کردم اگر الله بخواهد چهل یوم،حسینی وار زندگی کنم،چهل روز تا آنجاکه بتوانم گناه نکنم.

اما هیچ نمیخواهم فقط ،فقط این چله و این چهل روز را مادام العمر کنید،نه! مادام العمر نه! من نه تنهادر این دنیا نمیتوانم بدون شمازندگی کنم، بعد از مرگم هم که نمیتوانم دوریتان را تحمل کنم، پس همسایگی شما را میخواهم، برایم بهشت مهم نیست اما همسایگی شما آرزوی من است!

خوب میدانم! ائمه ابواب رحمت وکشتی نجات هستندو خوب تر میدانم که شما بازترین باب و سریع ترین کشتی نجات هستید.

پس ای خدای حسین ما را محروم مساز.آمین.

پی نوشت1: 

آیت الله بهجت(رضوان الله علیه):"چهل روز مانده به محرم چله ی گناه نکردن بگیرید؛ تاسوز دل واشک چشمانتان برای سیدالشهدا(ع)فراوان گردد."

پی نوشت2:

از 25شهریور تا4آبان ماه روز اول محرم؛ چله ی حسینی!

التماس دعای فرج

تابستانی متفاوت...

همیشه روزهای آخر که داری وسایلت را برای رفتن جمع میکنی،پیش خودت میگویی چه زود گذشت این تابستان -به اندازه ی یک پلک برهم زدن-و یک بررسی کوتاه میکنی که چه کردم و چه نکردم،مفید بود یا نبود، رشدداشت یا نداشت وخلاصه...

از کلاس دوم تا پنجم، اولین موضوع انشای سال تحصیلی جدید این بود که "تابستان خود را چگونه گذرانده اید؟؟؟!!!" و من  هیچ وقت این موضوع را دوست نداشتم،شاید آن موقع به خاطر این بود که نمیتوانستم از یک تابستان 3ماهه دوصفحه بنویسم و یک نمره مثلا بیست بگیرم!!!

ولی الان که فکر میکنم، میگویم به این دلیل بوده است که شاید 90روز را بدون استفاده،به بیکاری و الافی میگذراندم و این موضوع انشا، ناخوداگاه در درونم یک اضطرابی بوجود می اورد که عمر مثل رود میگذردو تو برای رسیدن به حق چه کردی؟؟؟

اما

تابستان سال 1393 برایم به یادماندنی خواهد بود،شاید خداوند دعایم مستجاب کرده بود"خدایا مرا با آدم های بزرگ همنشین کن"

با تعدادی ازبچه های سال سوم انسانی مدرسه فاطمه الزهرا،که خود را برای کنکور آماده میکردند،آشنا شدم که البته توفیق اجباری بود.با زبان الکن خود و تاآنجا که میتوانستیم با هم ریاضی کار میکردیم...

بچه های بسیار صمیمی ودوست داشتنی، ساده، بی ادعا، باصفا، ...

برخلاف بقیه کلاس های کنکورکه جو سنگین رقابت و گاهی اوقات(...) زیاد است و باید داد بزنی آی بچه ها رقابت در عین رفاقت خوب است،ولی  اینجا نه بچه ها خیلی باهم رفیق اند انگار خوب فهمیده اند در این دنیای بی صرفه چیزی که ارزش دارد،رفاقت است .

  زهرا، فاطمه،فریبا، عاطفه ، فرزانه و... رفیق بودنتان را حفظ کنید، همین طور رفیق بمانید ونگذارید این رابطه ی دوست داشتنی تان  از بین برود...

بچه ها من هرروز به این اخلاق خوبتان غبطه میخوردم و از خداوند برای استجابت دعایم شکر میکردم ومیگفتم کاش میشد همه همینطور می بودیم.

  مرا حلال کنیدو برایم دعا کنید...

پ.ن:

خدایا!

دنیا پراز کودکان کهنسال گشته، مارا با مردان ومعلمان بزرگ آشنا کن...